Wymagający trener

Zaczynam się gubić...Raz gada, jakby chciał nadrobić minione 21 lat i jest Czasopochłaniaczem odrywającym mnie od bieżącego zamieszczania wpisów. A dziś o godz. 10.23 pełna sms-owa mobilizacja - "Musisz wrócić z tarczą z Dzikiego Zachodu" - napisał. No cóż, Czasopochłaniacz stał się wymagającym trenerem. Nie miałam wyjścia.... Pedałowałam tym razem śpiewając: "wymagający trener la,la,lala,la..." O godz.17.17 kolejna mobilizacja. Dzwoni telefon. To ON!!! Bez żadnych ceregieli pyta "Sprawdzam, czy trenujesz" I jak się rozwinął.... "ile już przejechałaś, nie będę się za Ciebie wstydził na Wyrypie...." Ot, drugi Hołowczyc, pomyślałam. Jeszcze trochę, a będzie nadawał - teraz prosto 500 m, zakręt, przyspiesz trochę, dawaj, dawaj... No i jak tu nie szanować takiego trenera :))))
TRENERZE! Dzisiejsze fotki są prezentem dla Ciebie. Wiem, jak lubisz swojskie klimaty i jak za nimi tęsknisz na tym swoim Dzikim Zachodzie.




P.s.
Sprostowanie :)
We wpisie dotyczącym 16 kwietnia celowo zmieniłam tytuł filmu, w którym Irena Kwiatkowska śpiewała piosenkę o roztańczonych nogach. To był taki test na spostrzegawczość ;))))

Tak niewiele trzeba...

Kolejny dzień i kolejny trening. Choć, czy można nazwać treningiem jazdę na rowerze w taki ciepły i pogodny dzień. Przecież to 99% przyjemności, a tylko 1% obowiązku. Jadąc cieszyłam się pierwszym pięknym wiosennym dniem, każdą chwilą :)
Co z tego, że kręciłam kółeczko treningowe, że na pamięć znam trasę... Po raz kolejny przekonałam się, że tak niewiele trzeba, abym poczuła się szczęśliwa. Wystarczy rower, słoneczny dzień, śpiew ptaków, słodki zapach kwitnącego rzepaku....
Wspomnę jeszcze o moim cichym czworonożnym wielbicielu :) Ta mała bestyjka czeka na mnie i gdy przejeżdżam obok jego domostwa okazuje mi swoją sympatię :) Wybiega na drogę zupełnie bezgłośnie i biegnie za mną... Bardzo mnie lubi. Trudno jest mu się ze mną rozstać i zawrócić do domu :)

Świątecznie

Po wyjeździe gości świętowałam na rowerze, a że to Święta Zmartwychwstania Pańskiego, szczególną uwagę zwracałam na przydrożne krzyże.
Niektóre są całkiem małe


Inne okalają drzewa...



Łączy je jedno - są zadbane i pięknie udekorowane

Kółeczko z syndromem siodełka

Wczoraj testowałam kółeczko treningowe w cywilnej bieliźnie. Oj, dzisiaj bolało... To dziwnie. Wcześniej nie odczuwałam syndromu siodełka. Czy to zasługa wczorajszego bieliźnianego kółeczka, czy 90 cm w biodrach po kamienistej przygodzie w lutym i marcu?! Przecież to tylko 4 cm mniej, co w przeliczeniu na grubość tkanki tłuszczowej nie jest wielką różnicą. Więc dlaczego boli???!!! :)))

Test kółeczka treningowego

Wpis mógł być równie dobrze zatytułowany "A Jurek powiedział..." Trasa maratonu Rudawska Wyrypa liczy 200 km i to po górkach :) a Jurek - kolega, z którym jadę, powiedział, że wystarczające jest, aby trasa treningowa liczyła połowę dystansu maratonu. Cóż było robić... Pomyślałam, policzyłam i pojechałam! Do standardowego kółeczka dołożyłam trochę kilometrów i udało się i to podwójnie, gdyż widoki też są całkiem fajne :)
Jak ja lubię takie klimaty - lasy, drzewa wśród pól...

przydrożne krzyże...

wierzby...

rzeczka...


Aż chce się pedałować :)))

Trening, trening, la, lala, la....

Irena Kwiatkowska w filmie "Lata dwudzieste" śpiewała: "nogi, nogi, nogi..." Ja od 15 kwietnia śpiewam: "trening, trening, trening, la, la, lala, la..." Tak, tak, trenuję i to prawie ostro przed maratonem Rudawska Wyrypa, ale czy prawie ostro wystarczy?!

:)

Do suchej nitki

Od rana padało, lało lub sypało gradem. A wiało przy tym, że ho, ho... To nie była rowerowa pogoda, ale... W życiu każdego rowerzysty bywają dni, kiedy czuje, że musi wyjść na rower, bez względu na pogodę, porę, samopoczucie... Dzisiaj trafiło na mnie. Czułam, że muszę, Muszę, MUSZĘ wyjść na rower!!!!
Po godz.17.00 deszcz ustał. W pośpiechu założyłam rowerowe ubranko. Wychodzę, ba WYBIEGAM i ... Pada! A co tam. Jadę. Po pokonaniu kilku kilometrów deszcz zamienia się w mżawkę. Dobry znak. Jadę dalej. Deszcz ustaje. Uff... Za przeciwnika mam już tylko wiatr :)
Co raz przejeżdżam przez kałuże. Są takie i taakiiieee :))))Około 10 kilometrów od domu wjeżdżam w TAAKKĄĄĄ kałużę i gdy jestem na samym środku wyprzedza mnie biały Fiat Uno. Było miło choć surrealistycznie (to tekst z filmu) :) Wracam do domu cała zlopana, wg terminologii mojej mamy, co w luźnym tłumaczeniu znaczy "Mokra do suchej nitki" Hmm... tylko jak to przetłumaczyć :)))))

Powroty

Po prawie dwumiesięcznym, większym lub mniejszym, leżakowaniu nareszcie wracam do normalnej jazdy :)
Na dzisiaj plan był taki - delikatnie wykręcić kilkanaście kilometrów. Nie wiedziałam gdzie pojadę i którą wybiorę trasę. Wyjechałam dosyć późno - około godz. 15.00. Założyłam na Scotta nową lampeczkę - Roxim RX5, a nuż może okazać się przydatna :)

I tak sobie jechałam...
Minęłam kościół...

bocianie gniazda...

bocianią rodzinę:)

Jechałam taką drogą...
i jeszcze taką...

Zatrzymałam się nad jeziorem...

aż do zachodu słońca :)


Jak dobrze jest znowu jechać, choćby ot tak, bez planu, celu, dla samej przyjemności jazdy :))))

Przed Harpaganem

Tak :( A może tak ;)