Wpisy archiwalne w kategorii

wyprawy

Dystans całkowity:	4796.89 km (w terenie 140.00 km; 2.92%)
Czas w ruchu:	233:14
Średnia prędkość:	14.92 km/h
Maksymalna prędkość:	57.90 km/h
Liczba aktywności:	77
Średnio na aktywność:	62.30 km i 4h 29m
Więcej statystyk

Dolina Dunaju - Pécs


                    
                    
          
                    
          DST
          61.46km
          
                                         
          Czas
          04:00
          
                              
          V_AVG
          15.37km/h
          
                              
          V_MAX
          40.24km/h
          
                              
          Temperatura 
          10.0°C
          
                                                                      
          Sprzęt Scott
          
                              
          Aktywność Jazda na rowerze

Poniedziałek, 24 września 2018 | dodano: 10.10.2018

Dopadła mnie wyprawowa bezsenność. Jestem znużona, a mimo to nie mogę zapaść w głęboki sen. Śpię do godz. 1.00, a później regularnie budzę się co godzinę. Od godz. 5.00 nie udaje mi się zadrzemnąć. Mimo to wstaję dopiero po godz. 6.30. Leżąc w śpiworze słyszę, jak wieje porywisty wiatr i pada deszcz. Jak przyjemnie jest być w taką pogodę pod dachem.
Dzisiaj nie sprzątam - nie przepakowuję sakw. Wstaję. Nadal pada. Na tarasie biorę się za gotowanie. Zupa jarzynowa Winiary z makaronem i kisielek truskawkowy. Mam patent na pyszne zupki z kluseczkami. Makaron podgotowuję i odlewam wodę. Przekładam go do kubka. Przygotowuję zupę zgodnie z przepisem na torebce, a gdy zaczyna się gotować wsypuję makaron i jeszcze kilka minut gotuję, jak w przepisie. Gotując dwa w jednym oszczędzam trochę gazu, a najważniejsze, że zupę mam bardzo ciepłą nie ostudzoną zimnym makaronem.
Gdy gotuję przychodzi gospodyni. Zaprasza na śniadanie. Dziękuję i pokazuję, że warzę zupę. Z zaciekawieniem przygląda się mojej turystycznej kuchni. Mówię, że przyjdę się pożegnać przed odjazdem. Po kisielku była jeszcze herbata i kanapka z sardynkami. Na bogato. Nie praktykujemy postojów na normalny obiad. To kolejna nowość, jaką dane jest mi poznać na tej wyprawie. Dotychczas, jeśli była możliwość zjedzenia normalnego obiadu w lokalu, to po prostu jedliśmy. Teraz nie. Nie ośmieliłabym się zaproponować takiego obiadowego rozwiązania. I tak już się dowiedziałam, że nie jestem ideałem.
Po śniadaniu jestem gotowa do drogi. Ubrałam się na lekko. Założyłam leginsy i bluzeczkę na krótki rękaw. Na to spodnie przeciwdeszczowe endura i kurteczkę tej samej marki. Z czystym sumieniem polecam tę markę. Dla mnie rewelacja. Zapakowałam rzeczy do sakw, zaniosłam je do garażu, w którym stały rowery i poszłam pożegnać się z gospodarzami. Państwo Franciszek i Janica Opancar mieszkają sami. Mają czworo dzieci - trzy córki i syna. Wszyscy są już usamodzielnieni. Wczoraj podczas naszego pobytu odwiedziła ich najmłodsza córka ze swoją małą córeczką. W domu naszych gospodarzy jest przytulnie i czysto. Z wejścia wchodzi się bezpośrednio do salonu. W głębi jest kuchnia. Na ścianach w salonie wiszą zdjęcia dzieci i wnuków naszych gospodarzy. Pokazuję państwu zdjęcia swojej rodziny - Mamy, Maleństwa, Starszego, Młodego, Brata oraz jego Połówki i Latorośli. W smartfonie mam także zdjęcia swego domu i ogrodu. Państwo oglądają je z zaciekawieniem. Jest miło i przyjaźnie. Język chorwacki jest bardzo podobny do polskiego, więc łatwo się porozumiewamy.
Chcemy zapłacić za nocleg. Pan Franciszek nie chce o tym słyszeć, absolutnie nie weźmie żadnych pieniędzy.
Żegnamy się. Państwo odprowadzają nas do rowerów i.... Entliczek, pentliczek..., Stary niedźwiedź mocno śpi... Gdy strumyk płynie z wolna.... Ciekawe ile jeszcze przypomnę sobie piosenek i wyliczanek z dzieciństwa zanim wyjedziemy.
Wyjeżdżamy po godz. 10.00. Nadal pada. Jestem przyzwyczajona do jazdy w takich warunkach. Jest chłodno, tylko 10 stopni na plusie, ale gdy pedałuję nie czuję zimna. Ruch na drodze jest dosyć duży. Najgorsze są tiry. Strasznie bryzga podczas wymijania. Do Donji Miholjac pozostało kilkanaście kilometrów. Kolega zauważa boczną polną drogę prowadzącą do tej miejscowości. Błoto jest już na samym zjeździe. Obiecywałam sobie wczoraj, że w razie co nadstawię drugi policzek, ale przecież nie pojadę w deszcz po takim błocie i wybojach, gdy jest asfaltowa droga! W taką pogodę jazda polną błotnistą drogą usianą kałużami to żadne skrócenie trasy i przyspieszenie jazdy tylko prawdziwa udręka i wydłużenie czasu dotarcia do celu. Co innego, gdyby nie było innej trasy. Mimo wszystko milczę, jak trzeba będzie to pojadę i tędy. Na szczęście tym razem nie muszę nadstawiać drugiego policzka. Wracamy na asfalt.
Dojeżdżamy do Donji Miholja. Zatrzymujemy się przed piekarnią. Kupuję chleb i słodkie bułki. Postój się przedłuża, więc kupuję francuski trójkącik z "syrem" i jem na miejscu. Myślałam, że "syr" jest na słodko, a tu niespodzianka. Ser jest na słono, ale i tak dobrze smakuje. W piekarni są stoliki i krzesełka. Tym razem w myślach nie śpiewam i nie mówię wyliczanek z dzieciństwa - rozmawiam z jedną z ekspedientek. Dowiaduję się, że do przejścia granicznego pozostało 3 km. Trzeba jechać prosto do świateł, tu skręcić w prawo i dalej cały czas prosto.
Odprawa na przejściu granicznym przebiega sprawnie. Pokazuję paszport, chwila i mogę jechać dalej. Już nie pada tylko leje. Podjeżdżamy pod wiatę i przeczekujemy nawałnicę.
Jedziemy główną drogą nr 58. Na szczęście nie ma zakazu poruszania się rowerów. Zaraz za przejściem granicznym przejeżdżamy mostem przez Drawę. Chętnie wróciłabym wzdłuż jej brzegu do Osijeka. Może następnym razem tak zrobię.
Jedziemy drogą nr 58. Są też odcinki, że jedziemy ścieżką rowerową ciągnąca się wzdłuż naszej trasy. Pogoda poprawia się w miarę zbliżania się do Pécs. Gdy dojeżdżamy do skrzyżowania z drogą prowadzącą do Siklos pytam, czy odbijamy w winny szlak. Mam ochotę na rowerowy skrót na trasie do Pécs. Wprawdzie na niebie wiszą ciemne chmury, ale już nie pada. Moglibyśmy zaryzykować jazdę ciut dłuższą trasą. Jednak nie, jedziemy prosto do Pécs. Nie dyskutuję, po prostu przystaję na to. Przed Pécs mijam winnice.

Gdy dojeżdżamy do Pécs nie pada.
Pécs (wymowa Pecz) to zabytkowe miasto w południowych Węgrzech, położone na południowych stokach pasma górskiego Mecsek. Jest to jedno z najstarszych i najbardziej egzotycznych miast Węgier. Wykopaliska archeologiczne wykazały, że miejsce to zamieszkiwane było przez ludzi już w IV wieku p.n.e. W II wieku n.e. tereny dostały się pod panowanie Rzymian, którzy założyli tu kolonię Sopianae. Z tego czasu do dziś zachowały się wczesnochrześcijańskie świątynie oraz liczne grobowce. Po upadku Cesarstwa miasto dostało się pod panowanie kolejno Hunów, Ostrogotów i Longobardów. We wczesnym średniowieczu (początek XI wieku) miasto znajdowało się już pod panowaniem węgierskim i stanowiło siedzibę biskupstwa. Aktualna nazwa miasta - Pecz, pierwszy raz wzmiankowana była w 1235 roku i pochodziła prawdopodobnie od liczebnika pięć, określającego ówczesną liczbę kościołów w mieście. W 1367 roku z inicjatywy króla Ludwika Węgierskiego w Pécs założony został pierwszy uniwersytet na Węgrzech. Po klęsce Węgrów w bitwie pod Mohaczem w 1526 roku miasto zostało zdobyte i zajęte przez Turków, pod których panowaniem pozostawał do końca XVII wieku, kiedy to został oswobodzony przez wojska Ludwika Badeńskiego. Kolejny okres rozwoju miasta nastał na początku XVIII wieku.
Do najważniejszych zabytków w Pécs zalicza się romańską Katedrę Świętych Apostołów Piotra i Pawła, teatr narodowy, kaplicę szpitalną św. Jana Nepomucena, barokową kolumnę Trójcy Świętej, eklektyczny budynek Ratusza (Városháza), słynną fabrykę porcelany Zsolnay, zabudowania uniwersyteckie, pozostałe po okupacji tureckiej liczne meczety oraz wpisane w 2000 roku na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO pochodzące z IV wieku n.e. wczesnochrześcijańskie katakumby.

Kolega ma przemoczone ubranie, ja tylko trochę buty. Wspólnie postanawiamy, że w Pécs nocujemy pod dachem. Z pomocą Garmina szukam najbliższego hostelu. Prowadzi nas rowerowym skrótem. Mnie to zupełnie nie przeszkadza. Hostel nazywa się Joker i znajduje się około 2 km od centrum. Wolny jest dwuosobowy pokój. Proponuję, abyśmy poszukali czegoś innego. Kolega bierze namiary na hostel w centrum. Gdy szukamy ulicy Kilary utca 23, przy której znajduje się hostel rozglądam się z ciekawością. Jak jest pięknie! Osobiście zapłaciłabym każdą cenę, aby zatrzymać się na noc w tak urokliwym miejscu. Dochodzimy do drugiego hostelu.

W hostelu nie ma wolnych miejsc, ale jeden z pracowników lokalu przypisanego do hostelu proponuje wolny pokój. Cena jest ciut za wysoka i decydujemy się na camping - Family Camping. Kolega idzie do informacji turystycznej i wraca z mapą z zaznaczonym campingiem. To ten sam ośrodek, co wskazany przez Garmina. Podobno mamy wrócić do centrum po rozpakowaniu się na campingu.
Camping znajduje się na peryferiach miasta. Wyjazd z Pécs zajmuje nam trochę czasu. Ruch nie jest duży, jest po prostu wściekły. To chyba pora powrotów z pracy. Jedziemy ile się da chodnikiem z powodu zakazu jazdy rowerem ulicą, a potem musimy wjechać na jezdnię. Nie ma ścieżki rowerowej. Z ulgą odbijam w osiedlową drogę. Dojeżdżamy. Jest tablica "Camping" tylko nie ma campingu. Trudno. Jest olbrzymia łąka otoczona krzakami, a w jej sąsiedztwie znajduje się osiedle domów jednorodzinnych. Jest nawet jakaś rzeczka. Zostajemy tu na noc. Rozbijamy biwak. Szukam płaskiego miejsca i stawiam namiocik obok ścieżki. Ścieżkami wijącymi się po łące spacerują ludzie z psami, biegają i zupełnie nie zwracają uwagi na nasze obozowisko.

Nie wracamy już do centrum Pécs. Nie decydujemy się na pozostawienie bagaży bez nadzoru. Może jutro się uda wrócić do centrum przed dalszą drogą.
Jem słodkie bułki kupione w chorwackiej piekarni, popijam gorącą herbatą i zaszywam się w namiocie. Dzisiaj mycie chusteczkowe. Wyjątek robię tylko dla zębów i twarzy, które myję wodą z bidonu. Jest rześko. Dzisiaj na noc zakładam na piżamowe leginsy spodnie z polaru, a na stopy skarpety. Do środka namiotu wstawiam buty. Wkładam do nich papier toaletowym zabranym z Polski. W myślach dziękuję kolegom, z którymi podróżowałam po Szkocji, że powiedzieli mi o tym sposobie suszenia butów.
Zasuwam szczelnie śpiwór i... Kończy się dzień.

Kategoria Dolina Dunaju 2018, wyprawy
Linkuj | Komentarze(2)

Wspomnienia. Ja w Kirgistanie


                    
                    
          
                                                                                                                        
          Sprzęt Scott
          
                              
          Aktywność Jazda na rowerze

Niedziela, 31 lipca 2016 | dodano: 24.09.2016

Od wyprawy do Kirgistanu minął rok, a ja wciąż wracam tam myślami. To była piękna przygoda.
Kirgistan to piękny kraj, jego przyroda urzekła mnie i oczarowała...

Było pięknie, choć czasem ciężko...

mokro...

ale widoki rekompensowały wszelkie trudności

Pomykałam mijając dzieciaki na osiołkach

zjeżdżałam z przełęczy niesamowitymi serpentynami...

przeciskałam się przez stada kóz i owiec..

pchałam rower na szczyt ...

ale nigdy nie byłam sama :)

byłam z moimi wyprawowymi znajomymi - wspaniałymi i wyjątkowymi osobami

spotykaliśmy innych sakwiarzy

czasem żartowaliśmy...

a czasem się wstydziłam...

Napstrykałam najwięcej fotek...

choć Krzyś też się bardzo starał :)

i wszystko notowałam w pamiętniku

wykorzystując każdą wolną chwilę

Nie zapominałam o higienie :)

Pomagałam też kolegom i zawsze mogłam liczyć na ich pomoc...

gdy się rozchorowałam i opadłam z sił...

gdy poparzyłam dłonie jeżdżąc bez rękawiczek (Rysio zrobił mi rękawiczki ze skarpetek)

I wciąż tam jestem....

i liczę, że życie napisze ciąg dalszy mojej kirgiskiej przygody

Kategoria Kirgistan 2015r., wyprawy
Linkuj | Komentarze(6)

Szkocja.Edynburg


                    
                    
          
                    
          DST
          7.83km
          
                                         
          Czas
          00:40
          
                              
          V_AVG
          11.75km/h
          
                              
          V_MAX
          39.00km/h
          
                              
          Temperatura 
          17.0°C
          
                                                                      
          Sprzęt Scott
          
                              
          Aktywność Jazda na rowerze

Sobota, 16 lipca 2016 | dodano: 27.07.2016

Zaczynamy ostatni dzień naszej wyprawy. Jak szybko mija czas...
Pociągiem jedziemy do Edynburga. Spotykamy się z Martą.
Ona i jej Krzyś są naszymi przewodnikami po mieście. Edynburg jest strasznie zatłoczony.

Kategoria Szkocja 2016, wyprawy
Linkuj | Komentarze(1)

Szkocja.Perth


                    
                    
          
                    
          DST
          74.30km
          
                                         
          Czas
          04:40
          
                              
          V_AVG
          15.92km/h
          
                                        
          Temperatura 
          13.0°C
          
                                                                      
          Sprzęt Scott
          
                              
          Aktywność Jazda na rowerze

Piątek, 15 lipca 2016 | dodano: 26.07.2016

Nowy dzień powitał nas ciemnymi chmurami. Prognozy zapowiadały deszcz od około godz. 10.00. sprawdziły się...
Do Perth dojechaliśmy rowerowym skrótem - im dalej, tym lepiej. Przemokliśmy, ale to nic, bo nocowaliśmy po burżujsku w hostelu i to nie byle jakim. Mamy pokoje z łazienkami i śliczną kuchnię z salonem

Kategoria Szkocja 2016, wyprawy
Linkuj | Komentarze(1)

Szkocja.W drodze do Perth


                    
                    
          
                    
          DST
          82.56km
          
                                         
          Czas
          05:40
          
                              
          V_AVG
          14.57km/h
          
                              
          V_MAX
          52.60km/h
          
                              
          Temperatura 
          17.0°C
          
                                                                      
          Sprzęt Scott
          
                              
          Aktywność Jazda na rowerze

Czwartek, 14 lipca 2016 | dodano: 26.07.2016

Poranek jest pochmurny... Ostatnio aura nas rozpieszczała, ale nie ma powodów do narzekań - nie pada.
Dzień rozpoczynamy od podjazdu na przełęcz

Ależ mamy widoki

Mijamy urokliwe miasteczka

Wjeżdżamy na kolejną przełęcz

Nocujemy na dziko nad brzegiem rzeki

Kategoria Szkocja 2016, wyprawy
Linkuj | Komentarze(1)

Szkocja.W drodze do Perth


                    
                    
          
                    
          DST
          75.25km
          
                                         
          Czas
          05:16
          
                              
          V_AVG
          14.29km/h
          
                              
          V_MAX
          49.10km/h
          
                              
          Temperatura 
          20.0°C
          
                                                                      
          Sprzęt Scott
          
                              
          Aktywność Jazda na rowerze

Środa, 13 lipca 2016 | dodano: 26.07.2016

Kolejny dzień i kolejny pogodny poranek!!!
Jedziemy doliną porośniętą wrzosowiskami. Jest cudownie! Niebo jest błękitne!

Żal opuszczać takie miejsce...

Kategoria Szkocja 2016, wyprawy
Linkuj | Komentarze(2)

Szkocja.Inverness


                    
                    
          
                    
          DST
          58.55km
          
                                         
          Czas
          04:19
          
                              
          V_AVG
          13.56km/h
          
                              
          V_MAX
          46.50km/h
          
                              
          Temperatura 
          18.0°C
          
                                                                      
          Sprzęt Scott
          
                              
          Aktywność Jazda na rowerze

Wtorek, 12 lipca 2016 | dodano: 26.07.2016

Kolejny dzień, kolejny poranek, ale jakże inny!!! Nie pada i jest pogodnie.
Opuszczamy ukwiecony camping i ruszamy do Inverness

Do Inverness jedziemy ścieżką rowerową, a do samego miasta wjeżdżamy przez ogromny most
Widok z mostu...

Jesteśmy w Inverness.

Ruszamy dalej.
Dojeżdżamy do...

Osławionego potwora niestety nie spotkaliśmy :)
Opuszczany jezioro Loch Ness. Nasza droga wije się w górę i w górę, po czy jedziemy doliną

Robi się późno. Biwak rozbijamy w przepięknym miejscu - w lesie nad brzegiem jeziora, z widokiem na skarpę

Kategoria Szkocja 2016, wyprawy
Linkuj | Komentarze(1)

Szkocja.W drodze do Inverness


                    
                    
          
                    
          DST
          79.07km
          
                                         
          Czas
          04:08
          
                              
          V_AVG
          19.13km/h
          
                              
          V_MAX
          45.30km/h
          
                              
          Temperatura 
          14.0°C
          
                                                                      
          Sprzęt Scott
          
                              
          Aktywność Jazda na rowerze

Poniedziałek, 11 lipca 2016 | dodano: 26.07.2016

Kolejny dzień, kolejny szaro-bury poranek...
Nasza wyprawa powoli zatacza koło. Ze względu na deszczową pogodę skracamy trasę powrotną do Edynburga. Rezygnujemy z dwóch pętelek wzdłuż wybrzeża. Na skrót jedziemy do Inverness.
Mży...

Dzisiaj nasza trasa prowadzi długimi odcinkami przez lasy.
Zatrzymujemy się nad wodospadem

Urzekają mnie kamienne mosty...

Na nocleg zatrzymujemy się przed Inverness, na campingu w mieście Digwall

Kategoria Szkocja 2016, wyprawy
Linkuj | Komentarze(3)

Szkocja.Hebrydy-Wyspa Skye


                    
                    
          
                    
          DST
          57.09km
          
                                         
          Czas
          03:33
          
                              
          V_AVG
          16.08km/h
          
                              
          V_MAX
          45.70km/h
          
                              
          Temperatura 
          14.0°C
          
                                                                      
          Sprzęt Scott
          
                              
          Aktywność Jazda na rowerze

Niedziela, 10 lipca 2016 | dodano: 26.07.2016

Kolejny szaro-bury poranek...
Wstałam przed godziną 7.00, wzięłam prysznic, umyłam włosy. Buty i kurtka pozostawione na noc w jadalni w hostelu prawie wyschły. Na zewnątrz mży, a ja siedzę przy stole z kubkiem gorącej herbaty, rozmawiam z Maleństwem przez telefon - jest cudownie. W takich chwilach przekonuję się, jak niewiele potrzeba mi do szczęścia.
W ciągu ostatnich dni piłam bardzo mało wody i na efekt nie trzeba było długo czekać - odwodniłam się, mam opuchniętą twarz i dłonie. Dobrze, że zostaniemy w hostelu do południa, może choć trochę poprawię wodną kondycje swego organizmu.
Wyjeżdżamy około godz. 14.00. Dzisiaj zamierzamy wjechać na stały ląd.
Dojeżdżamy do miejscowości Kyle of Lochlash. Z daleka zauważam most Skye Bridge. Robi wrażenie.

Przejeżdżamy przez most i jesteśmy na stałym lądzie. Jeszcze fotka mostu z innej perspektywy...

...i jedziemy do Eilean Donan Castle - najbardziej rozpoznawalnego zamku w Szkocji, którego podobizna widnieje prawdopodobnie na większej liczbie kalendarzy niż jakiegokolwiek innego zamku. Zamek jest ikoną Szkocji. Został odbudowany z ruin pomiędzy 1913 i 1932 rokiem.

Niestety jest niedziela i zamek jest zamknięty dla zwiedzających. Cóż, zwiedzanie odłożę na kolejny pobyt w Szkocji :)
Jedziemy dalej. Wspinamy się w górę. Ależ mamy widoki. Wkrótce będziemy jechać tą drogą. Jest bardzo widokowa.

Robi się późno. Rozbijamy obozowisko nad rzeką. Robimy kolację, Krzyś rozpala ognisko. Jest bardzo fajnie, tym bardziej, że przestało padać :)

Kategoria Szkocja 2016, wyprawy
Linkuj | Komentarze(1)

Szkocja.Hebrydy-Wyspa Skye


                    
                    
          
                    
          DST
          64.66km
          
                                         
          Czas
          04:39
          
                              
          V_AVG
          13.91km/h
          
                                        
          Temperatura 
          15.0°C
          
                                                                      
          Sprzęt Scott
          
                              
          Aktywność Jazda na rowerze

Sobota, 9 lipca 2016 | dodano: 25.07.2016

W nocy obudził mnie deszcz uderzający o ściany namiotu. Rano padało i lało na zmianę. Krzyś w przedsionku swego namiotu rozpalił polową kuchnię. Wystarczyło wyjść na zewnątrz po wrzątek na herbatę, aby po raz kolejny przekonać się, że wystarczy chwila, żeby nieźle zmoczyć ubranie. Postanawiamy, że przeczekamy deszcz. Około godziny 11.00 niebo jest nadal szaro-bure, ale deszcz ustał. Składamy namioty i ruszamy w kierunku destylarni Talisker. Pokonujemy kilka kilometrów i zaczyna nie padać, tylko leje, jak z cebra.
W strugach deszczu dojeżdżamy do destylarni. Jesteśmy przemoczeni. W butach chlupie mi woda...

Destylarnia Talisker to jedyna na wyspie Skye destylarnia whisky. Powstała w 1830 r. Koledzy decydują się na wycieczkę po destylarni, ja zostaję - nie jestem zainteresowana procesem destylacji i degustacją whisky.
A tak wygląda wnętrze poczekalni, recepcji i firmowego sklepu

i bohaterka dzisiejszej relacji

Około godz. 16.00 wyjeżdżamy z destylarni. Nadal pada i leje na zmianę. To prawdziwy pogodowo/deszczowy koszmar. Czy to się dzieje naprawdę? Szukamy noclegu pod dachem, ale znalezienie wolnego miejsca w sezonie urlopowym graniczy z cudem. Jednak szczęście nam dopisało. Udaje nam się znaleźć "miejsce" w hostelu, w jednej z mijanych miejscowości. Za 5 funtów od osoby możemy korzystać z kuchni oraz łazienki, dobre i to. Śpimy w namiotach - w hostelu nie ma wolnych miejsc.
Dodam, że, na rozgrzewkę, aby się nie rozchorować, kosztuję whisky Talisker. Nie jestem koneserem, ale ten trunek ma.... hmm... duszę. Taki specyficzny smak - w ustach czuć dym z wędzarni. Krzyś udziela mi wskazówki, jak pije się whisky - należy wziąć w usta mały łyk, przełknąć i wypuścić powietrze nosem :) Faktycznie to działa! Ta whisky ma wyjątkowy i niepowtarzalny smak, a może po prostu jest pyszna ;) A jednak, nawet taki abstynent, jak ja skusił się na łyk whisky Talisker. A co tam, przecież jestem na wakacjach w Szkocji - mlekiem i whisky płynącej :)