Niedziela

Miesięczniaczek

Dojechałam!!! Przejechanie 1000 km w maju kosztowało mnie trochę samozaparcia, ale było warto. Wspomnienia tłustych rowerowych lat ożyły :)
Wstałam o godz. 4.10, na rowerze byłam już o 4.30, a około godz. 6.00 miało padać :) Pogoniłam na ścieżkę. Mam już dosyć takiej jazdy w tą i we w tą, ale cóż robić. Zresztą dziś chciałam tylko dojechać miesięczniaczka. Zrobiłam to. Na szczęście prognoza nie sprawdziła się. Do domu dojechałam na suchym kole i wtedy lunęło :)

W domu

:)

Przed wyjazdem

Zdecydowanie cieplej, ale nadal wieje

Sobota w domu

Zimno, wietrznie...

Majowo

Powtórzyłam wielkanocne kółeczko z małym bonusikiem do rogatek Lubartowa :)

Jedynka z przodu licznika :)

Dojechałam. Nareszcie. Pierwszy tysiączek w tym sezonie. Cóż, lepiej późno niż później :)

Wielkanocne rowerowanie

Ot tak dookoła domu :)

Kto kogo goni?

Pogoda - piękności, tylko gonić na rower. Na godz. 13.00 przygotowałam obiad i pogoniłam. Pogoniłam...? Trudno to było nazwać goniemiem... Wiało. Niby nie było słychać wiatru, a jednak. Nie lubię  tych okropnych podmuchów!!!!  Dzisiaj też wybrałam jedno z moich dawnych przydomowych kółeczek. Chciałam wykręcić pierwszą setkę w tym sezonie. Wybór padł na kółeczko po Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim. Nie zamierzałam zajeżdżać nad jeziora. Powód, nazwijmy go - epicki ;) Wyjechałam z domu ciut przed godz. 14.00 i jak zwykle gonił mnie czas. A może to ja goniłam czas? Kto kogo goni!? Nie wiem!
Od mego ostatniego razu na tej trasie nic się nie zmieniło. Ten sam pofalowany i połatany asfalt. Wybrałam zły kierunek. Mam wiatr w twarz, lub boczny z przewagą w twarz. Masakra. W rozpędach udaje mi się wykręcić 23 km/h, jednak najczęściej widzę na liczniku 19-20 km/h. Masakra. Jadę przez Sosnowicę, Orzechów Stary, Nowy, Piaseczno. Zazwyczaj za Piasecznem odbijałam w kierunku Ostrowa Lubelskiego. Jednak dziś zaplanowałam odbić dopiero w Ludwinowie. Za Rogóźnem spotykam nowy asfalt i ścieżkę rowerową. Ciekawe, czy ścieżka ciągnie się aż do Łęcznej? Sprawdzę to następnym razem. Dziś chcę dojechać tylko do Ludwinowa. Jednak zmieniam plany i dojeżdżam jedynie do rogatek Ludwinowa. Mam dosyć wiatru. Zawracam. Wrócę do domu tą samą drogą... Nareszcie jedzie się fajnie. Mam wiatr w plecy, lub boczny z przewagą w plecy.
Udało się! Wymęczyłam pierwszą setkę w tym sezonie! Niech to będzie dobry znak na dalsze setki, tylko mniej wymęczone :)

Sobotnia gonitwa

Jeszcze zrobię tylko, to, to i tamto.... Matko, nie widać końca domowych obowiązków!!! Nareszcie!!! O 16.30 z czystym sumieniem mogłam pogonić na rower. Jadę jednym z moich dawnych przydomowych kółeczek. Ożyły dawne dobre wspomnienia :) Jak ten czas szybko leci, jak dużo się zmieniło :)