Wszystkie drogi...

...podobno prowadzą do Rzymu, jednak moje od pewnego czasu prowadzą nadbużańskim szlakiem do Włodawy.

Dzień zapowiadał się pogodny. Tak bardzo chciałam pojechać ciut dalej. Na urlopie zamiast przemierzać rowerem gruzińskie i armeńskie bezdroża szlifuję podłogi rodzimych placówek służby zdrowia, czasem wykręcę setkowe kółeczko.
Dzisiaj było inaczej. Ostatnio zauroczyłam się nadbużańską trasą, a że jestem monotematyczna i lubię wracać do dobrze znanych miejsc pojechałam do Woli Uhruskiej, a stąd przez Sobiborski Park Krajobrazowy do Włodawy zataczając kółeczko przez Sławatycze. 
Zanim dojechałam do Woli Uhruskiej zatrzymałam się na moment w lesie miedzy Kołaczami a Hańskiem. Sprowokowały mnie do tego porastające pobocza mchy. Weszłam do lasu, a tam łany mchów! Ależ one były niesamowicie miękkie. Przypomniało mi się dzieciństwo, kiedy ze swoim ciotecznym rodzeństwem tarzaliśmy się po mchach, ale mieliśmy radość :)

W Woli Uhruskiej zaciekawiły mnie rzeźby w parku.


Dalej był Sobiborski Park Krajobrazowy...


Bug w Orchówku...

przystanek na kawę i szarlotkę w przytulnej kawiarni we Włodawie :)

A z Włodawy pogoniłam bez zbędnej zwłoki do domu, zatrzymując się jedynie na stacji benzynowej Orlen w Wisznicach, aby uzupełnić picie w bidonie. Jak dobrze było móc dzisiaj pojechać ciut dalej.

2017-09-08

2017-09-06

Po wojewódzkiej

Wojewódzka to najbezpieczniejsza rowerowa alternatywa, gdy po niebie płyną ciemne chmury i straszą deszczem.

2017-09-01

:)

Jezioro Czarne

Lubię tu wracać, lubię tu być...

Dzień na 102 :)

Pogodne niebo i jasne promienie słońca prowokowały do wyjścia na rower. Sierpień rozpieszcza rowerzystów ze Wschodu. Więc, czy mogłam/powinnam spędzić popołudnie w domu. Odpowiedź była tylko jedna - w takim dniu nie wyjść na rowerowy spacer to niewybaczalne. Dobrze znana trasa przez leśną ścieżkę z nawrotko/zawrotką na wojewódzkiej, ot niby rowerowa nuda, a jednak dzień na 102 :) Pięknie, po prostu pięknie!

:)

A jednak przemoczone buty nie były przeszkodą w zakończeniu niedzielnego spaceru przerwanego nagłą ulewą :)
I jeszcze coś - nadal trochę wiało :)

Niedzielny spacer

Deszczowe prognozy na dziś sprawdziły się - miało przelotnie padać w całym kraju i padało, na Wschodzie na pewno :) Kręciłam się w pobliżu domu, aby w każdej chwili móc zrobić nawrotko/zawrotkę. Wiało bardziej niż okrutnie, nawet nie usiłowałam mocować się z wiatrzyskiem. Do ciut energiczniejszego pedałowania zmobilizowały mnie ciemne chmury i widoczne strugi deszczu. Zmokłam tylko trochę :) Zdążyłam jeszcze pstryknąć fotkę. Jesień puka do drzwi... 


Spojrzałam w okno... Po deszczu ani śladu, wiatr ucichł... Nie, nie pójdę na rower - przemoczyłam buty :) A może.... :)

Ósemka z przodu licznika :)

Jak miło przywitać nową cyferkę na rowerowym liczniku. Cieszy tym bardziej, że bieżący rok uczy mnie, jak żaden inny rowerowej pokory. Myślałam, że wystarczy tylko chcieć, aby zrealizować wszystkie plany i zamierzenia. Tak nie jest. Zabraknie zdrowia - jednego małego elementu w życiowej układance i plany sypią się z wielkim hukiem. Przez problemy zdrowotne zrezygnowałam z Pięknego Wschodu, a teraz z MRDP. Pod znakiem zapytania pozostaje wyjazd na tegoroczną rowerową wyprawę. Ale nie ma tego złego :) Wychoruję się w tym roku, a w przyszłym będę jak nowa :) Będą inne maratony, a wyprawa... Trasę opracowałam i pozostaje tylko zadbać o zdrowie.
A dzisiaj pogoniłam na leśną ścieżkę przywitać nową rowerową cyferkę. Mała rzecz,a  tak bardzo cieszy :)